Obrona Cywilna
Obrona Cywilna
Obrona cywilna to system, mający na celu ochronę ludności cywilnej przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań zbrojnych, klęsk żywiołowych lub katastrof, przezwyciężanie ich następstw i zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania.
Siłą obrony cywilnej jest jej powszechność, co oznacza, że wszyscy obywatele uczestniczą w ochronie grup ludzi, którzy znaleźli się w sytuacji zagrożenia. Powszechność ta wymaga odpowiednich kwalifikacji i wiedzy o sposobach szybkiego reagowania w sytuacji zagrożenia.
Podstawowe Informacje o Obronie Cywilnej
Obecny kształt Obrony Cywilnej w Polsce normują:
Protokół Dodatkowy I do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 roku, dotyczący ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych, sporządzony w Genewie dnia 8 czerwca 1977 roku (Dz.U. 1992, Nr 41, poz. 175), który Rzeczpospolita Polska przyjęła 19 września 1991 roku.
oraz
Ustawa z dnia 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity, Dz.U. 2004, Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.) oraz akty wykonawcze do niej.
OBOWIĄZKI I UPRAWNIENIA ORGANÓW PAŃSTWOWYCH, SAMORZĄDOWYCH I ORGANIZACJI SPOŁECZNYCH
Szef Obrony Cywilnej Kraju
Jest centralnym organem właściwym w sprawach Obrony Cywilnej. Powołuje go Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Obecnie funkcję tę pełni Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
Do zakresu działania Szefa Obrony Cywilnej Kraju należy:
- przygotowanie projektów założeń i zasad działania Obrony Cywilnej
- ustalenie ogólnych zasad realizacji zadań Obrony Cywilnej
- koordynowanie przedsięwzięć i sprawowanie kontroli nad realizacją zadań Obrony Cywilnej przez naczelne organa administracji, terenowe organa administracji rządowej i organa samorządu terytorialnego
- sprawowania nadzoru nad odbywaniem zasadniczej służby w Obronie Cywilnej
Terenowe organy Obrony Cywilnej
Terenowymi organami obrony cywilnej w administracji rządowej i samorządowej są wojewodowie, starostowie, wójtowie oraz burmistrzowie i prezydenci miast jako szefowie Obrony Cywilnej województw, powiatów i gmin.
Do zakresu ich działania należy kierowanie oraz koordynowanie przygotowań i realizacji przedsięwzięć Obrony Cywilnej przez instytucje państwowe i samorządowe, podmioty gospodarcze i inne jednostki organizacyjne działające na ich terenach.
Szefowie Obrony Cywilnej województw i gmin wykonują zadania obrony cywilnej przy pomocy podległych im urzędów oraz powołanych w ich strukturach specjalistycznych komórek organizacyjnych:
- w województwach – przy pomocy Wojewódzkich Inspektorów Obrony Cywilnej i Wydziałów Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności
- w miastach powyżej 40 tys. mieszkańców – Miejskich Inspektoratów Obrony Cywilnej, Wydziałów Zarządzania Kryzysowego
- w pozostałych gminach – pracowników do spraw obrony cywilnej
Za realizację zadań Obrony Cywilnej w zakładach pracy odpowiedzialni są ich właściciele lub kierownicy. Ministrowie (kierownicy) urzędów centralnych mają obowiązek uwzględniania zadań obrony cywilnej w nadzorowanych przez nich dziedzinach.
Organizacje społeczne wykonują zadania obrony cywilnej w zakresie wynikającym z ich statusów i programów działania. Zasady i sposoby realizacji są uzgadniane w porozumieniach zawieranych przez ich naczelne organy z szefem Obrony Cywilnej Kraju.
Formacje Obrony Cywilnej tworzy się w gminach i zakładach zatrudniających więcej niż 50 pracowników. W zakładach pracy zatrudniających mniej osób, mogą być tworzone wspólne formacje dla kilku sąsiadujących ze sobą zakładów. Jeżeli jednak w zakładzie zatrudniającym poniżej 50 pracowników wytwarza się, magazynuje lub wykorzystuje do produkcji toksyczne środki przemysłowe, kierownicy lub właściciele mają obowiązek powołać formacje, zdolne do samodzielnego działania ratowniczego w strefach bezpośredniego zagrożenia.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami w gminach i zakładach pracy tworzy się:
- formacje Obrony Cywilnej ratownictwa ogólnego
- formacje Obrony Cywilnej do wykonywania zadań specjalnych
W czasie pokoju formacje Obrony Cywilnej nie są w pełni rozwinięte. Gotowość do działania będą osiągały sukcesywnie, z chwilą ogłoszenia wyższych stanów gotowości obronnej (w czasie od kilku do kilkunastu godzin). Czynności, obowiązki, harmonogramy i sposoby przeprowadzania tych operacji określają zarządzenia i wytyczne Szefa Obrony Cywilnej Kraju.
W celu ochrony ludności wykorzystuje się następujące środki:
- zbiorowe:
- budowle ochronne, schrony i ukrycia
- ewakuacja planowa lub doraźna
- indywidualne
- środki ochrony dróg oddechowych – maski przeciwgazowe (filtracyjne)
- środki ochrony przed skażeniami dla małych dzieci i niemowląt – maski izolacyjne
- zastępcze środki ochrony dróg oddechowych
- środki ochrony skóry
- płaszcze ochronne
- odzież ochronna lekka
- zastępcze środki ochrony skóry
- Przejdź do - strona Poprzednia
- Przejdź do - strona Następna
- Pobierz artykuł w formie pliku Pdf
- Drukuj treść tego artykułu
- Powrót do poprzedniej strony
- Wypowiedz się na stronie Kontakt